-
Kiedy jest sprawa przeciwko żydowi, nie może przeciw niemu świadczyć chrześcijanin sam, lecz razem z innym żydem.
-
Kiedy chrześcijanin pozywa na żyda o zastaw, żyd zaś utrzymuje, że żadnego nie wziął, wtedy żyd przysięgą się uwolni.
-
Kiedy chrześcijanin utrzymuje, że na zastaw od żyda mniej pieniędzy otrzymał, aniżeli żyd teraz żąda, żyd przysięgą dowód złoży.
-
Kiedy żyd, nie mając świadków, utrzymuje, że chrześcijanin zastaw wypożyczył, chrześcijanin się odprzysięże.
-
Prócz rzeczy kościelnych i krwią zabarwionych wolno żydom wszystko brać w zastaw.
-
A gdyby zastaw jaki był kradziony, żyd się odprzysięże, że o kradzieży nie wiedział, a chrześcijanin winien mu kapitał na zastaw ten wypożyczony z procentem zapłacić.
-
Kiedy zastaw chrześcijanina przez ogień lub kradzież u żyda zginie, żyd od nalegającego chrześcijanina przysięgą się uwolni.
-
Żydzi w sporach swoich (tj. między sobą) wyłączeni są spod sądów miejskich; zostają pod opieką króla lub wojewody.
-
Za zranienie żyda słuszna kara i koszta kuracji.
-
Za zabicie żyda słuszna kara i konfiskata majątku.
-
Za uderzenie żyda kara zwyczajna w kraju.
-
Żydzi ceł większych od mieszczan nie płacą.
-
Od przewożonych zmarłych nic nie płacą.
-
Chrześcijanin niszczący cmentarz oprócz kary zwyczajnej majątek traci.
-
Rzucający kamieniem na szkołę żydowską odda wojewodzie dwa funty pieprzu.
-
Gdy żyd u swojego sędziego ulegnie karze, która się wandel nazywa, zapłaci mu funt pieprzu. (Wandel – wina pieniężna.)
-
Gdy żyd raz i drugi od swego sędziego zapozwany, nie stawi się, zapłaci karę zwyczajną, gdy się trzeci raz nie stawi, zapłaci karę stosunkowo wyższą.
-
Za zranienie żyda żyd płaci karę zwyczajną.
-
Przysięga na dziesięć przykazań nie powinna być żydowi naznaczoną, tylko o wartość przechodzącą szacunek 50 grzywien srebra, a w mniejszych rzeczach przed szkołą przysięgać będzie.
-
Gdyby dowodów nie było, kto zabił żyda, my żydom damy przeciw podejrzanym prawną opiekę.
-
Za gwałt na żydzie wyrządzony, chrześcijanin będzie karany podług prawa ziemskiego.
-
Sędzia żydowski żadnej sprawy przed sąd nie wytoczy, jeżeli do tego przez skargę strony spowodowany nie będzie.
-
Gdy chrześcijanin odbierze dany żydowi zastaw, a procentu nie zapłaci w ciągu miesiąca, przybywa procent od procentu.
-
U żyda nikt na kwaterze być nie ma.
-
Nie wolno jest żydom wypożyczać pieniądze na dobra nieruchome.
-
Odwodzenie dziecka żydowskiego, jako kradzież uważane będzie.
-
Zastaw gdy rok i dzień u żyda pozostaje, staje się jego własnością.
-
W dnie świąt swoich żydzi nie mogą być przymuszani do oddawania zastawu.
-
Zastawy od nich gwałtem biorący ściągnie na siebie karę.
-
Nie wolno żydów oskarżać o używanie krwi chrześcijańskiej.
-
Występki żydów w ich szkołach sądzone być mają.
-
W jakiej monecie żyd pożyczał, w takiej żądać może oddania długu z należnym procentem.
-
Konie żydzi w zastaw tylko we dnie brać mogą.
-
Mincarzom nie wolno chwytać żydów pod pretekstem, że fałszują pieniądze.
-
W gwałcie nocnym sąsiedzi żydowi pomoc dać winni pod karą 30 szelągów.
-
Wolno jest żydom wszystkie towary kupować, chleba i innych żywności dotykać się.