O tym, że polska sena polityczna jest zabetonowana na kilkaset lat wie już prawie każdy. To, że jedna partia jest u władzy to jeszcze może nie problem. W Japoni partia liberalna była u władzy prawie 54 lata i kraj rozwijał się. Zjawiskiem jednak wysoce niepokojącym jest, to że posłowie zostali zwolnieni z obowiązku reprezentowania woli narodu.
Opozycja – owszem – może pisać nowe ustawy, ale szanse ich uchwalenia są prawie zerowe. Wyciągnęły więc racjonalne wnioski i mają 4-letnie wakacje urozmaicane uczestnictwem w „jakichś” doraźnych komisjach.
Partie koalicyjne – natomiast – zostały sprowadzone do roli „klepania” ustaw z przedłożenia rządowego. Swoją inicjatywę ustawodawczą wyciszyły do minimum.
Aby coś się działo, sięgnięto po zachodnie wzorce i uchwalono ustawę o lobbingu. Jak ktoś ma kasę, to może sobie zafundować ustawę. Wynajmuje się firmę lobbingowa a reszta to już kwestia ceny. Oczywiście lobbysta nie pójdzie do opozycji. Ta przecież nie gwarantuje sukcesu. Idzie do posłów koalicyjnych. To, że PO ma z kieszeni podatnika około 45 mln zł rocznie to wiemy. Ile ma od firm lobbingowych jest tylko w sferze domysłów. Z taką potęga finansową PO nikt nie wygra.
Wyborco. Oddałeś głos i ciesz się. Będziesz się podniecał raz na cztery lata drepcząc do lokalu wyborczego a później won. Dawaj podatki ,bo wybrańcy narodu – nawet na wakacjach – coś jeść muszą.
Postuluję:
Znieść finansowanie partii politycznych z budżetu państwa. Wprowadzić finansowanie partii politycznych z indywidualnego kwotowego odpisu zadeklarowanego w deklaracji rozliczeniowej PIT (na podobieństwo finansowania organizacji pożytku publicznego). Ograniczyć możliwość wydawania uzyskanych w ten sposób funduszy na: finansowanie gabinetów cieni, finansowanie think tanków, finansowanie części ruchomych diet poselskich (zakładając, ze stała, rządowa dieta wynosiłaby równowartość średniej krajowej netto)
Zapraszam do komentarzy w duchu analizySWOT
